Dit was een bijzondere ervaring: G. was er een paar dagen geleden nog geweest en we verwachten er zo klaar te zijn: papieren inleveren en paspoort aanvragen. We kwamen tijdens de openingstijd van 11-13 uur. Maar kregen te horen van de receptioniste dat dat was veranderd en dat je alleen nog op afspraak kon komen. G. legde vriendelijk zijn verhaal uit en ook hoe lastig het was om hier helemaal naar toe te komen vanuit onze wijk Condesa met een baby. Hij kreeg een tel. nr. van haar, maar dat werd niet opgenomen. Er kwam een boze meneer bij, ook Chileen, die een document van de universiteit moest laten legaliseren. Hij was er gisteren nog geweest met de toezegging dat hij vandaag kon lansgkomen. Hij kreeg dezelfde boodschap, hij werd woedend, want was al tijden bezig voor dit document. 

Gelukkig begon Mila wat onrustig te worden en nam Gonzalo haar op.  Mogelijk maakte het indruk, want hij kreeg een ander telefoon nr, dat wel werd opgenomen, hij gaf zijn telefoongesprek over aan de receptioniste en na veel heen en weer gepraat, mocht hij uiteindelijk naar boven. Waar tot zijn ontsteltenis een heel team mensen met elkaar aan het praten was over niks. Maar hij kwam aan de beurt en zit nu in de routine  van 9 maanden wachten, dan heeft Mila haar Chileense paspoort!

Hester en ik bleven beneden, vergeten een foto te maken. Hester ging Mila voeden op de trap, maar na een kwartier bracht de receptioniste ons bij een bank in de parkeergarage. Dat was aardig! Intussen waren er in de hal wel 7 boze mannen aan het bellen, allen probeerden ze een afspraak te krijgen. Heel bizar!